Poes protected

Van de weblog van Han Klokmeijer, program officer Food Security Program bij de internationale NGO World Act:

Mensen vragen me weleens wat dat nou doet met je, zo lang hier in een ontwikkelingsland wonen, buiten Nederland. Het confronteert me vreemd genoeg met mijn eigen Hollandse cultuur. En laat me vragen stellen over het comfortabele leven in mijn vaderland, geconfronteerd met de armoede van Rwanda.

Zo zit ik nu een overgevlogen Volkskrant te lezen, waarin Donner net een motie in de Kamer heeft overleefd en alweer Erik de Vliegers ingestorte imperium staat uitgetekend. Ik krijg er dubbele gevoelens bij. Aan de ene kant krijg ik weer dat huiselijke met-een-verse-krant-aan-de-ontbijttafel-gevoel alsof ik weer in Zoetermeer ben. Een fijn thuisgevoel. Aan de andere kant krijg ik een beetje weerzin tegen het Nederlandse spruitjesnieuws, terwijl ik hier zo vaak vanuit de Landcruiser de Rwandezen in half ingestorte huizen zie wonen.

Hoe zou dat zijn, weer permanent in Nederland wonen? Vraag ik me af. En weer elke dag dat nieuws over bijvoorbeeld dat de modale gezinnen hard worden getroffen het komend jaar en er 1,5% op achteruitgaan. Hoe zouden Nederlandse gezinnen zich nu eigenlijk voelen met al dat moslimgedoe? Die paar keer per jaar dat ik er heenvlieg zijn net te kort om het echt meemaken. Hoe zal ik de comfort ervaren van het rijke Westen? En hoe ons huis in Zoetermeer? Weer centrale verwarming, dat is gek. En eindelijk weer de Trouw in plaats van die zure Volkskrant. En ga jij daar trouwens eens af, kat! Ha, ha. O, o, ik zie me al weer zitten voor het tuinraam met poes die de bladzijden bespringt. He, maar wacht eens even. Trouw is toch overgestapt op tabloid formaat? Hoe zou dat nou gaan in al die Trouwgezinnen met de kat? Dat is even wennen. Nooit meer gezellig een spinnende poes van de rechterpagina afduwen. Maar nu, een poesbestendige krant. Wel handig. Zou je eigenlijk ook moeten hebben voor toetsenborden, waar katten altijd op moeten wandelen als je net iets belangrijks aan het typen ben. Ha, ha, een poesbestendig toetsenbord. Poes protected! Ha, ha! Die ga ik in mijn leuke, rare ideeënboekje opschrijven. Als er iets wel is dat een verblijf in een ontwikkelingsland met je doet, is tijd hebben om aan dit soort gekke dingen te denken. Het kan dan soms een moeilijker leven zijn, hier heb je tenminste de tijd! En ja, daar ben ik eerlijk in, natuurlijk ook een lekkere expattoelage. Ga ik gelijk even skypen naar Gerard. Zal zich ook wel bescheuren om mijn idee!